Mury nie tworzą szkoły. Tworzą je ludzie, nauczyciele i uczniowie. Klasy, pracownie, laboratoria pomoce naukowe, mniej lub bardziej zaawansowane technologicznie, zmieniają się, ale bez tych, którzy z nich korzystają są tylko bezdusznymi przedmiotami. Szkoła może zmienić budynek, ale pozostanie tą samą placówką dzięki ludziom, którzy tworzą jej tradycję, do której tak lubimy się odwoływać. Uświadomił mi to profesor Karol Górski, wybitny polski historyk, do którego chodziłem na wykłady w czasie studiów, kiedy wspominał, jak egzaminował swoich studentów w obozie jenieckim w czasie wojny, spacerując między barakami a ogrodzeniem z drutu kolczastego. Czy mamy prawo dziś powiedzieć, że oni byli gorzej wykształceni, bo nie uczyli się w salach wykładowych? Brzmi to być może teraz nieco anachronicznie, może nawet dziwacznie, ale mój bohater, któremu poświęcam ten tekst, pamiętał te czasy i myślę, że takie nawiązanie nie jest nieuzasadnione.
Pan Zdzisław Gehrke urodził się 11 lutego 1935 r. Był absolwentem Liceum Pedagogicznego w Tczewie, które ukończył w 1955 roku. Następnie studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku później przemianowanej na Uniwersytet Gdański. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku pracował jako kierownik Laboratorium Kontroli Jakości w Zakładach Radiowych „ELTRA” w Gniewie i jednocześnie uczył matematyki w przyzakładowej szkole zawodowej. W roku 1971 otrzymał powołanie na stanowisko dyrektora tejże szkoły. Swoje nowe obowiązki objął z dniem 1 września. Jako dyrektor był bardzo zaangażowany w utworzenie w naszym mieście nowej placówki dydaktycznej, tj. szkoły średniej zawodowej, która kształciłaby średnią kadrę techniczną a także umożliwiałaby podjęcie studiów po zdanej maturze. Starania te zakończyły się powodzeniem już w kolejnym roku. We wrześniu 1972 roku naukę rozpoczęli uczniowie pierwszej klasy nowej szkoły: Liceum Zawodowego. Dyrektor Gehrke został szefem nowej placówki - Zespołu Szkół Zawodowych składającego się z Liceum Zawodowego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy Zakładach „Eltra”oraz Technikum Mechaniczno – Elektrycznego w Gdańsku Filia w Gniewie (wieczorowe). Historia naboru do nowej szkoły potwierdziła celowość zabiegów o jej utworzenie. W roku 1974 liczba osób chętnych do kształcenia się w liceum pozwoliła utworzyć nie jedną a dwie pierwsze klasy. Gniew miał znowu swoją szkołę średnią po zlikwidowanym w 1955 roku ogólniaku. Uczniowie chcący odebrać takie wykształcenie nie musieli dojeżdżać do Tczewa, Nowego czy Pelplina.
Szkoła w tamtych latach mieściła się w budynku dawnych koszar wojskowych obecnie jest tam hotel „Rycerski”, a także częściowo w pałacyku Myśliwskim, gdzie dziś znajduje się recepcja hotelu „Zamek Gniew”. Staraniem dyrektora w tym czasie zostały utworzone nowe klasopracownie z odpowiednim wyposażeniem ułatwiającym nauczanie, czyniąc je bardziej efektywnym.
Pan Zdzisław Gehrke funkcje dyrektora ZSZ pełnił do grudnia 1974 roku. Odszedł na własną prośbę i objął stanowisko kierownika Działu Kadr w Zakładach Mechanizmów Okrętowych „FAMA” w Gniewie, gdzie pracował do 1977 roku.
Pan Zdzisław Gehrke był nie tylko dyrektorem i jednym z najbardziej zaangażowanych twórców Liceum Zawodowego w Gniewie. Był przede wszystkim znakomitym nauczycielem matematyki. Lubiany przez uczniów, w sposób jasny i przejrzysty wykładał rzeczy trudne i skomplikowane, bo matematyka nie należy do łatwych przedmiotów, ale pan Gehrke potrafił oswoić tę skomplikowaną materię, przekazać ją uczniom, wzbudzając w nich zainteresowanie. W wielu z nich pozostał we wdzięcznej pamięci. „Bardzo mile wspominam lekcje matematyki z panem Zdzisławem Gehrke. Dla mnie były one zawsze ciekawe. Często rozwiązywaliśmy zadania na kilka sposobów. Niekiedy uczniowski sposób rozwiązywania był inny niż nauczyciela. To była znakomita okazja do dyskusji. (…) Jemu w znacznej mierze zawdzięczam to, że podjąłem i ukończyłem studia techniczne na Akademii Techniczno – Rolniczej w Bydgoszczy” ( wspomnienie Stanisława Chrzanowskiego absolwenta pierwszego rocznika Liceum Zawodowego w Gniewie z książki „ O edukacji zawodowej w Gniewie i okolicy”).
Pan Zdzisław Gehrke jest również ciepło wspominany przez swoich współpracowników, nauczycieli, z którymi pracował. ”Dobry kolega, przyjaciel, zawsze można było na nim polegać”- tak wspomina Go pan Bogdan Halmann, który w tym czasie pełnił funkcję nieetatowego zastępcy dyrektora i należał do jego najbliższych współpracowników. Dodaje też, że dzięki staraniom Dyrektora szkoła zakupiła laser do pracowni fizyczno – chemicznej. Takiej pomocy naukowej nie było wówczas w żadnej innej szkole w powiecie tczewskim.
Człowiek żyje tak długo jak długo trwa o nim pamięć. Pan Zdzisław z pewnością będzie żył bardzo długo w pamięci swoich uczniów.
K.G.